Dünya Kupası ve Final

Önlüğünü henüz okul yolunda çıkaran, bir taşın yanına koyup top oynayan ekipten misiniz?

Final oyununu hatırlarsınız  dimi? Kalede bir kaleci geri kalanlar oyuncu bir oyun, mesela kaleci hariç beş kisiyiz, haricimiz kaleci topu havaya diker, topu alan (genelde hep en uzun yada en yapılı olan) herkesi geçip gol atmaya çalışır, atarsa kenara gelir ve beşliden birisinin atamayıp elenmesini bekler. Herkes bir gol atıp beşliden biri atamadığı için nitekim biri elenir. Kalan dörtlü aynı mücadeleyi tekrar ortaya koyar bu, sefer üç kisi kalır, tekrar biri daha elenince işte sana final. Sonra şampiyon tabi.

Zizou

Danimarka'nin herseyi

Dünya kupası diyordun başlıkta, hani neredesin mi diyorsun? Deme dur iste bu oyunda herkes bir ülke bizim ekipte. Televizyonda maçları izler, bitince çıkıp o ülkeler olmaya çalışırdık.  Toptan en az anladığı için kaleye kitlediğimiz çocuk danimarkalı oldu olalı göl yemiyor (biraz esmer oluşu kafalarda soru işareti bırakmadı değil ama), herkesi geçip gol atacakken italyanın biri çıkıp alıyor, hep ilk gölü atıp, hep favori olarak son ikiye rahat kalan abimiz, kaybettiği bilmem kaçıncı finalden beri hollandalı, benim her topa basıp dönüşüm Zidane, attığım goller Henry, saçını yazın sıcağına kazıtan abilerimiz Veron, topu bir o alır, bir bu, biri uyanık da kale önünde yatar, sonra top önüne geldiğinde ki bu ilk topa değişidir muhtemelen, onu gol yapar ve hepimiz biliriz o da her alman gibi en kötü ihtimal final oynar.

Italyan abimiz Zico'yu kitlerken

Dunden bugüne dunya kupaları

Şimdilerde çocuklar bunu oynuyor mu emin değilim, zaten sokakda herhangi bir oyunu oynayacak yer kalmadığından, çocuklar genelde playstation salonlarda finalleniyorlar, bizim sporcu kartlarımız, onların ekranlarda görüntüleri var. Tabi her dönem kendi dinamikleriyle güzel hepsi kendi döneminde özel ama hepsinin ötesinde bir dinamik var ve diğerleri ona bağlı değişiyor, iste o Futbol, öyle bir dinamik ki kendi ülkenin takımı gidemediğinde seni başka ülke yapıyor, onun futbolcularının isimlerini beynimize, sırtımıza kazıtıyor, lakabın dedenin ninenin söyleyemediği bir isim oluyor. Ama ülkemiz sagolsun şu an ki çocuklarla kaderimizi değiştirmiyor (kendisi hiç hakka geçmez) ve bize vermediği sansı onlara da vermiyor. Yine bir dünya kupası ve yine bütün ülkeler bizim, teşekkürler Türkiye diyesim var ama demiyeyim tabi.

Şu bizim sporcu kartları var ya, bugün onların izinde hem çizgi hem fotoğraf görür gibi oldum, Brezilyalı sanatçı Cristiano Siqueira, ESPN için Dünya Kupası finalistlerini çizmiş, iste bu çizimler bana  bu yazıyı ve bundan sonra yazacaklarımı yazdıracak duygusal durumu yarattı. Kızmayın bana öyle zamanınızı alıyorum diye. istiyorum ki biraz geçmişe dönelim, biraz da şu dünya kupası havasına girelim. Sonraki yazılarla beraber ülkeler bazında, Dunyanın en kıymetli kupasının  hatıralarını ve beklentilerle dolu satırlarını sizlere getirmeye çalışacağım. Yanı siz buna bir FIFA Dünya Kupası 2014 yazılar bütünü diyebilirsiniz, bende bu söyleminizden rahatsız olmayacağımın sözünü veriyorum, söz..